Vranje je grad na jugu Srbije. Vranje je administrativni,kulturni i ekonomski centar Pčinjskog okruga, kao i sedište vranjske Eparhije. Grad se nalazi na magistralnom i železničkom putu. Na severu je od Niša udaljen 110km, a od Beograda 347km.
On je industrijsko sedište sa fabrikama obuće,tekstila, drvne industrije i fabrikama nameštaja. Grad je poznat po muzici i trubačkim orkestrima, kao i po delima poznatog srpskog pisca Borisava Stankovića. Grad sevdaha i meraka. Postoje mnoge institucije i obeležja sa njegovim imenom. Vranje je domaćin mnogim manifestacijama od kojih su poznatije Stari dani,Borina nedelja i Borini pozorišni dani. Vranje ima brojne spomenike, a najznačajniji spomenici srednjeg veka su staro vizantijsko utvrđenje Markovo kale, Krstata džamija koja je za vreme vladavine Osmanlija pretvorena u džamiju, a posle oslobođenja od Turaka opet u crkvu. Zgrade koje su Turci sagradili jesu Amam,staro tursko kupatilo sagrađeno oko 1690.godine, zgrade Pašinog konaka sagrađene 1765.godine i simbol Vranja-Beli most sagrađen 1844.godine. Važna prostorno kulturna celina je baba Zlatina ulica. Ime je dobila po baki Bore Stankovića. U ulici se nalazi muzej kuća Bore Stankovića, koja je deo Narodnog muzeja u Vranju. Simbol Vranja je žuto cveće, vranjski čoček,vranjske pesme, Mitke i Koštana. Ovo je grad mladih, veselih i temperamentnih ljudi. I znate kako ono ide " U Vranje nema laganje, 100 kila svinja a 200 kila mast".
