Užice kroz istoriju

Užički kraj je bio naseljen i u praistorijsko doba, što dokazuju i brojna nalazišta neoliskog perioda otkrivena na velikom broju lokaliteta. Krajem XII veka Užice sa okolinom ulazi u sastav  Nemanjine srednjovekovne feudalne države.

Prvi siguran pomen Užica nađen je u dokumentu iz Dubrovačkog arhiva  od 9.oktobra 1329. godine i taj dan je uzet za Dan grada. Polovinom XIV veka širim područjem Užica je upravljao Vojislav Vojinović, a posle njega Nikola Altomanović.

Tokom XVII veka grad je postao začajno zanatsko i kulturno središte.

 1862. godine grad je oslobođen od Turaka, a prema prvom popisu nakon njihovog iseljavanja u Užicu je bilo 3163 stanovnika. Usvajanjem urbanističkog plana 1871. otpočela je intezivna gradnja. Električno osvetljenje grad je dobio 2.avgusta 1900. godine, a razvojem industrije i trgovine stvoreni su uslovi za osnivanje prvih bankarskih ustanova.

U periodu II svetskog rata Užice je bilo središte značajnih istorijskih događaja (Užička republika).

Posle II svetskog rata grad se polako razvija u veliki privredni i kulturni centar zapadne Srbije. U gradu postoje osnovne, srednje i više škole, Učiteljski fakultet, Narodno pozorište, Narodni muzej, Istorijski arhiv, Gradska galerija, Narodna biblioteka.

Više o Užicu možete saznati na sajtu Turističke organitacije grada Uzica.