Razne zanimljivosti o Beogradu    

Kuće u Singidunumu
Kuće u Singidunumu izgledale su kao kuće u ostalim rimskim provincijama. Kamen za izgradnju vadio se u kamenolomu na Tašmajdanu ili Topčideru. Kuće su imale više prostorija: vestibil, tabilium, kubikulu, triklininu, što je zavisilo od bogatstva i veličine. Centralni deo kuće bio je atrijum, sa bazenom u kome se sakupljala kišnica koja je propuštana kroz četvrtasti otvor na krovu. Bogatije kuće imale su i po dva atrijuma odvojena kolonadama – peristilom, s malim vrtom ukrašenim vodoskocima i skulpturama. Bogatije kuće imale su i sopstveno kupatilo.
(M. Paunović, Beograd kroz vekove, Beograd 1971.)

Medicina u Singidunumu
Nalazi medicinskih instrumenata (pincete, skalpeli, specijalni noževi, kuke, male kašike), kao i pečat jednog očnog lekara (pronađen u Donjem gradu) ukazuju na postojanje medikusa koji su brinuli o zdravlju stanovnika Singidunuma. Neki od instrumenata, uz male vage, imali su primenu i u farmaciji. Profesija medikusa podrazumevala je i poznavanje farmakologije, spajanje lekova i aromatičnih melema.
(Monografija Muzeja grada Beograda, Beograd 2003.)

Beograd – Beli grad
Belina krečnjačkog grebena sa ostacima ranovizantijske tvrđave koja se gledana odozdo morala jasno isticati u okolnom pejzažu bedemom i kulama građenim od kamena istog geološkog sastava i boje, nema sumnje je odredila i novo ime gradu, Beli grad – Beograd».
(G. Marjanović Vujović, Najstarije slovensko naselje u Beogradu, Godišnjak grada Beograda XXV, 1978.)

Fridrih I Barbarosa u Beogradu
Jedan od najvećih vladara zapadne Evrope svog vremena, Fridrih I Barbarosa, boravio je u Beogradu, kada je na čelu velike vojske išao u krstaški rat. On je poslednjih dana juna 1189. godine stigao u Beograd, gde je sa svojim ljudima i pratnjom proslavio praznik apostola Petra i Pavla. Nemački vladar je ušao u sam grad, koji se umnogome razlikovao od onoga što su videli učesnici drugog krstaškog pohoda. Beograd je, u vreme kada je Barbarosa bio u njemu, bio polurazrušeni vizantijski grad, u vrlo lošem stanju. Vizantija ga više nikada nije obnovila.
(J. Kalić Mijušković, Beograd u srednjem veku, Beograd 1967.)

Beogradska pristaništa
Veliku ulogu u privredi Beograda imala su pristaništa. Beograd u XVI veku ima dve luke: trgovačku i sidrište vojne rečne baze. Trgovačko pristanište nalazilo se na Dunavu, na severnoj strani grada, a vojno nešto malo istočnije. U trgovačkoj luci vršio se utovar i istovar robe u mirnim vremenima, dok je u ratnim vremenima služila za dopremanje žita. Žito se Dunavom dopremalo iz Vlaške, severne Bugarske i smederevskog kraja, a Savom iz Srema, Mačve i Podrinja.
(B. Hrabak, Beograd kao pristanište i brodogradilište u XV, XVI i XVII veku, Godišnjak grada Beograda V, Beograd 1958.)

Beograd kao veseo grad
Beograd je tokom dvadesetogodišnje austrijske uprave postao veseo grad. Otvoreno je preko 200 gostionica, a četiri pivare radile su punim kapacitetom. Najpoznatije gostionice bile su kod «Crvenog petla», «Crvenog vola», «Pet ševa», «Tri zeca», a najozloglašenija je bila «Kod dve bule».

Uticaj zapadne kulture
Za vreme vlade Aleksandra Karađorđevića uticaj zapadne kulture je bio sve prisutniji. Taj uticaj se prvo osećao na dvoru. U to vreme su na dvoru, sem slave, priređivani dva puta godišnje svečani ručkovi na koje su bili pozvani paša, ministri, strani generali i konzuli. Jela su pravljena na nemački način, a ručak se završavao turskom kafom i čibucima. Za vreme takvih ručkova ređale su se i zdravice.

Rimski bunar
Misterija zvana Rimski bunar privlačila je avanturiste da pokušaju da se spuste do njegovog dna. Godine 1855. Rome Zmorski se uputio u ovakvu avanturu i o tome je pričao «U novije vreme nikada nije bilo potrebe za njegovo korišćenje i nije mi se desilo da susretnem bilo koga ko bi bar iz radoznalosti pokušao da siđe dole. Veran zadatku putnika, hteo sam to da učinim i dva puta sam dosta duboko sišao u taj hladni, kao noć crni večiti ponor, ali svaki put mi je neka jaka struja ugasila fenjer i primorala me na težak i besplodan napor vraćanja. Najzad sam bio primoran da se odreknem poduhvata koji je krio u sebi opasnost da slomim vrat».
(Beogradske opštinske novine, Beograd 1935.)

Prva vest o fudbalu
Prvu vest o fudbalu kod nas objavile su «Večernje novosti» maja 1896. godine izveštavajući da su članovi Sportskog društva «Dušan Silni» odigrali prvu fudbalsku utakmicu u Beogradu u Donjem gradu kod Kule Nebojša.