Beograd

     

    Beograd se nalazi na ušću Save u Dunav, i jedan je od najznačajnijih trgovinskih i tranzitnih centara na Balkanu. U III veku pre nove ere naselili su ga Kelti, kasnije su ga zauzeli Rimljani, koji su grad nazvali Singidunum. Slovensko ime „Beligrad” prvi put je zabeleženo 878. godine. Tokom svoje duge i burne istorije, Beograd je osvojilo 40 armija, a 38 puta je podizan iz pepela.

    U VI veku grad su razorili Avari. Beograd je u XI veku postao pogranični grad Vizantijskog carstva, a u XIII veku  ulazi u sastav Srbije. Turci su znali da je Beograd najveća prepreka u osvajačkim pohodima ka Srednjoj Evropi. Oni su u XV veku opsedali Beograd, koji je gotovo čitav jedan vek odolevao turskim napadima. Konačno, Turci su pod vođstvom sultana Sulejmana Veličanstvenog, 28. avgusta 1521. godine, uspeli da osvoje Beograd. Grad je srušen i spaljen. U XVII veku Beograd dostiže svoj najveći uspon pod Turcima, kada broji 100.000 stanovnika.

    Događaji oko seče knezova doveli su do podizanja Prvog srpskog ustanka 1804. godine, pod vođstvom Karađorđa. Ustanak je od samog početka imao za cilj i oslobađanje Beograda, koji je osvojen 1807. godine. Dinamičan razvoj Beograda prekinut je turskim osvajanjem 1813. godine. Turci su, posle vladavine od 346 godina, 18. aprila 1867. godine definitivno napustili Beograd. Knez Mihailo Obrenović je prestonicu iz Kragujevca preselio u Beograd, što je uticalo na brži privredni i kulturni razvoj grada. Kada je Srbija stekla potpunu nezavisnost 1878. i postala Kraljevina Srbija, Beograd je postao ključni grad na Balkanu.

    Tokom Prvog svetskog rata, Srbija je izgubila 28% celokupnog stanovništva, a Beograd spada u gradove koji su najviše stradali. Beograd je 1918. godine postao prestonica Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca.  Nemačka avijacija je bombardovala Beograd 6. i 7. aprila 1941. godine, pri čemu je poginulo 2.274 lica, a broj ranjenih je bio nekoliko puta veći. U bombardovanju je izgorela Narodna biblioteka Srbije. Grad su bombardovali i saveznici 16. i 17. aprila 1944. godine, i tada su bili porušeni mnogi objekti, srušeni svi mostovi na Savi i Dunavu, a život je izgubilo oko 1.160 građana.

    U posleratnom periodu Beograd se razvijao kao glavni grad FNRJ (od 1963. godine SFRJ) i ubrzo je postao veliki industrijski centar. Godine 1951. je počela izgradnja Novog Beograda sa druge strane reke Save, gde su se do tada nalazile močvare i trska.

    NATO bombardovanje 1999. godine prouzrokovalo je značajnu štetu gradskoj infrastrukturi. Među pogođenim objektima bile su i zgrade nekoliko ministarstava, zgrada RTS-a, nekoliko bolnica, toranj na Avali... Za skoro tri meseca bombardovanja samo par dana i noći je bilo bez vazdušne uzbune. Od 2006. godine Beograd je glavni grad samostalne države Srbije.

    Teritorija Beograda je podeljena na 17 gradskih opština, od kojih svaka ima svoje lokalne organe vlasti. Prema popisu stanovništva iz 2002. godine, na široj teritoriji Beograda živi 1.576.124 stanovnika, a na užoj teritoriji 1.273.651 stanovnik. Najveća opština po broju stanovnika je Novi Beograd sa 217.773 stanovnika, a najmanja je Sopot sa 20.390 stanovnika. Beograd je ekonomski centar Srbije i središte srpske kulture, obrazovanja i nauke.