Ples svojom dinamikom ispunjava i ne ostavlja ravnodušnim ni jednog posmatrača, samim tim masovno okuplja i privlači ljude bez obzira na društvenu pripadnost i pol. Takođe utiče na mentalni i fizički razvoj čoveka.
Ples razvija sluh i smisao za ritam i muziku,uči estetski oblikovanom i skladnom kretanju,uzdiže njegovu opštu kulturu na viši nivo.
TRBUSNI PLES
Mnogi stručnjaci govore da je trbušni ples najstariji oblik plesa u svetu. Međutim, tačna istorija se ne zna. Postoje mnoga nagađanja kao i mnoge predrasude. Postoji više naziva za ovaj ples: raks sharki, oriental dance (orijentalni ples), danse du ventre (na francuskom: “ples s trbuhom”), ples srednjeg istoka, ples božice i naravno; belly dance (trbušni ples).
Belly dance ili trbušni ples bazira se na pokretima koji su potpuno prirodni. Trbušni ples jača mišiće i pomaže pri oslobađanju napetosti. Jači i elasticniji mišići abdomena poboljšavaju opšte držanje tela. Graciozni pokreti kukovima deljuju pozitivno na mišiće abdomane, vrata i leđa. U trbušnom plesu naglešena je ženstvenost i elegancija.
Osnova standardnih plesova je dinamično kretanje.Za razliku od Latinoameričkih plesova kod ovih plesova nema izraženog kretanja kukova. Standardni plesovi se često definišu kao"najveća moguća količina kretanja sa minimalnim vidnim naporom". Svi standardni plesovi imaju iste osobine: zamah,dinamika i lakoća,oblik i lepota. Kretanje mora imati liniju,oblik i estetsku izražajnost. Noge su nosioci tela i motor kretanja. U standardnim plesovima partnerka stoji s partnerove desne strane.
U standardne takmičarske plesove ubrajamo : engleski valcer,tango,bečki valcer,slowfox i quick step.
.jpg)
Latino-američke plesove najčešće plešemo u otvorenom plesnom držanju, što plesačima omogućava veću izražajnost, ali plesač je ipak onaj koji vodi. Tehnički, kao i po karakteru, plesovi se dosta razlikuju.Latinskoamerički plesovi su:Rumba (sportska; izvorno rumba-bolero), Samba, Cha-cha-cha, Paso doble, Jive, Mambo, Salsa, itd.
Prema njihovom poreklu se mogu deliti na karipske (unutar toga kubanski: rumba-bolero, cha-cha, mambo, salsa, cuban-rumba...; dominikanski: merengue i bachata; "kontinentalni": pachanga, cumbia,...), te brazilske (samba, u velikom broju inačica).
Cheerleading je jedan od najpopularnijih plesnih stilova u Americi, gde svi veći sportski klubovi, škole i univerziteti imaju svoje navijačice. Treninzi su visokog inteziteta u kombinaciji sa gimnastikom i progresivnim plesom (disco dance, hip-hop, techno...). Poboljšava se gipkost celog tela, povećava kondicija i oblikuje muskulatura.
Hip hop ples se prvobitno igrao uz hip hop muziku, ili se razvio kao deo hip hop kulture. Hip hop muzika, a takođe i igra se može podeliti na staru školu (old school) i novu školu (new school). U hip hop igru stare škole pripadaju stilovi koji su se razvili 70-tih i 80-tih godina i prvobitno su se igrali uz fank (funk) i hip hop muziku stare škole. Brejkdense (Breakdance) je najpoznatiji od svih hip hop stilova, i smatran je kao temelj same hip hop kulture. Tokom 90-tih godina hip hop muzika se razvijala, i otišla dalje od fanka, ali je postala sporija, složenija i agresivnija. Ovo je oslobodilo put novim stilovima igre, i većina ovih igara su fokusirane kao suprotnost brejkdensa koji je dobro poznat po igračkim elementma koji se većinom izvode na podu. Neki specifični stilovi nove škole su: krumping , harlem shake, snap dancing, grinding, chicken noodle soup i hyohy . Mnogi novi stilovi igre se mogu videti danas u muzičkim spotovima na televiziji (kao što je popularni MTV).
